ابری به دشت خاطره می بارد

محمد‌ابراهیم جعفری هنر را در طبیعت یافت و شعرهایش بوی طبیعت می‌دهد. یکی از شعرهای زیبای ایشان را می‌خوانیم که گواه این مطلب است: «آزادی پشت دری بسته  ازروزنه‌ی یک بوسه مرا به باغی برد.... که بارانش گل‌های یاس بودند. در سایه درختان بید مجنون کودکی ‌ام را دیدم. که با شصت سالگی‌ام بازی می‌کرد.» این کتاب به  زندگی‌نامه این استاد بزرگوار و نگاهش به هنر پرداخته است.

نظر خوانندگان  درباره کتاب ابری به دشت خاطره می‌بارد چیست؟

«اعتماد آنلاین» درباره کتاب می‌نویسد: «این نوع نگاه به زندگی‌نامه هنرمندان، کمتر دیده شده یا حتی می‌توان گفت تا کنون نگارش زندگی‌نامه هنرمندان معاصر با چنین ویژگی نگارشی منتشر نشده است. این شیوه که فرد دیگری به زندگی یک هنرمند از ابتدا تا انتها با درج جزییات بپردازد، تقریبا جزو اولین نمونه‌های زندگی‌نامه‌نویسی است.»

بهمن‌پور مدیر انتشارات نظر می‌گوید: «در کنار گزارش‌های پرستو رجایی، درباره زندگی محمد‌ابراهیم جعفری، شیوه تدریس و خصوصیات رفتاری این نقاش نوگرا نیز از نگاه دوستان و دانشجویان او مورد بررسی قرار گرفته است.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشد

جملاتی زیبا درباره هنر و نقاشی از «محمد‌ابراهیم جعفری» در کتاب را می‌خوانیم:

• «اثر هنری نتیجه هنرمندانه زیستن است.» «شما نیستید که هنر را صدا می‌کنید، هنر شما را صدا می‌کند. وقت و بی‌وقت. هنرحرفه نیست  که ساعتی مشخص شروع شود و ساعتی مشخص تمام.»
• «در لحظه‌ای که هنر شما را صدا بزند کار شما اصیل‌تر خواهد بود.»
• «در کتاب راه هنرمند خوانده‌ام: مراد از زندگی این است که قرار ملاقاتی با هنرمند درون خویش داشته باشیم. بنابراین بزرگ‌ترین اثری که انسان خلیق می‌کند زندگی اوست.»
• «ایمان است که به انسان بینش می‌بخشد. هیچ چسز به اندازه خلاقیت مردم را سخاوت‌مند، شادمان، سرزنده، جسور و شفیق نمی‌کند.»

استاد جعفری در قسمتی از کتاب در باب تربیت شاگرد می‌گوید: «شاگرد را باید با دیدن تشویق کرد.زیرا خلاقیت با دیدن شروع می‌شود.» «مثل یک باغبان با شاگردان روبه‌رو می‌شوم. سعی می‌کنم که درخت من (شاگرد) میوه خودش را بدهد.»

درباره نویسنده کتاب ابری به دشت خاطره می‌بارد

پرستو رجایی شروع دیدار و گفت‌وگو را این‌گونه توصیف می‌کند:  به سراغش رفتم. خانه‌ی سه طبقه‌ی خاکستری‌رنگ، در محله‌ای که خوب نمی‌شناسمش، واقع در شهری که بیش از هر شهر دیگری برایم آشناست؛ تهران. نزدیک خانه که رسیدم او زودتر از آن چه انتظارش می‌رفت، از طبقه‌ی سوم سرش را بیرون آورده بود و با لبخند آمدنم را تماشا می‌کرد. در را برایم زد، وارد شدم. آهسته‌تر از همیشه از پله‌ها بالا رفتم تا بیشتر به نگرانی‌ام از روند کتابش فکر کنم. چطور می‌خواهم زندگی‌اش را بنویسم؟ آیا این‌طور شروع خواهم کرد؟ در ۱۹ دی ماه سرد زمستانی سال ۱۳۱۹ در بروجرد، جان بی‌تابی به دنیا آمد؛ محمدابراهیم جعفری... .»

پرستو رجایی متولد 1368 است. نویسنده‌ای که توانست با یک هنرمند و شاعر بزرگ در زمان حیاتش گفت‌‍وگو کند و این کتاب را بنویسد. رجایی همسر مهدی احمدی بازیگر و نقاش است.