پیروزی/ راهبرد پنهانی دولت ریگان برای تسریع در فروپاشی شوروی

«کیسی به رئیس‌جمهور گفت هر وقت ما سعی می‌کنیم کاری انجام دهیم: «آن کار مثل غربال نشت می‌کند. من قصد دارم عملیات مخفیانه‌ای انجام دهم که واقعا مخفیانه باشد.» ریگان بلافاصله موافقت کرد. این توافق جدید امتیاز سری بودن مطلق را به وجود آورد. گروه برنامه‌ریزی امنیت ملی نه تنها دربارۀ عملیات مخفیانۀ پیشنهادی مورد بحث قرار خواهند گرفت نیز اطلاع قبلی نداشتند. مدارکی که دستیاران کیسی تهیه کرده بودند در پایان جلسه به اعضا داده می‌شد و همان‌جا مورد بحث قرار می‌گرفت. گروه برنامه‌ریزی امنیت‌ملی می‌توانست به تنهایی و بدون اطلاعات کارکنان پشتیبانی تصمیمات خود را اخذ کند. جان لنچوفسکی، مسئول امور شوروی و اروپای شرقی در شورای امنیت ملی، چنین تعریف می‌کند: «ما اطلاع چندانی راجع‌به اتفاقات مخفیانه نداشتیم. کیسی خود عملیاتش را اجرا می‌کرد و بحث‌های سیاسی کمی انجام می‌شد. آن‌ها نمی‌خواستند هیچ‌گونه نشتی رخ دهد.»

«ژانویه ۱۹۸۱ واشنگتن دی سی به طرز عجیبی سرد بود. برف و باران، سرد و منجمد کننده بود و باد از روی رودخانه پتومک به تندی با سوز وحشتناکی می‌وزید. با وجود این، پیش بینی مشتاقانه‌ای در پایتخت کشور وجود داشت که می‌گفت انتقال قدرت در راه است. هنوز دو روز از مراسم تحلیف رونالد ریگان نگذشته بود که او ویلیام کیسی (مدیر انتصابی خود در سیا) را به دفتر بیضی شکل احضار کرد. از بسیاری جهات، امری غیرمعمول بود که رئیس مرکز اطلاعات در اوایل دوره ریاست جمهوری به طور خصوصی با رئیس جمهور ملاقات کند. به هر حال، باید بودجه‌هایی را تنظیم و چند سمت خالی را پر می‌کردند. نگرانی اصلی دولت جدید، اقتصاد بود. اما رونالد ریگان نه با رئیس مرکز اطلاعات خود، بلکه فقط با یکی از نزدیک‌ترین مشاوران مورد اعتماد خویش ملاقات می‌کرد. این اعتماد در تمام طول رقابت طولانی او آشکار بود. هنگامی که کیسی در ژانویه ۱۹۸۰ به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی او انتخاب شد، کمیته انتخاباتی ریگان از هم پاشید و دچار هرج و مرج شده بود…»